literature

.Click.

Deviation Actions

BlackRoseMew's avatar
By
Published:
694 Views

Literature Text

The sound of her camera sounded again. A familiar sound that brought her joy. She was trying to keep the camera steady with one hand while holding her coffee with the other one, enjoying it as she wandered. With every picture she took, she was holding a piece of memory, something that would never be lost, to remind her each and every day of her life. What she was feeling, thinking and experiencing at that moment, something that she wouldn't be able to relive.

The wind blew and her long hair flew to the back. “Refreshing”, she thought. Her eyes wept and shined in a unique way. She continued her stroll at the coast of Thessaloniki, the city she was exploring since she was a child. The sky was gray and cold. The waves crashed at the cement of the pavement and once in a while doused the passers-by, frustrating them. She watched people walk swiftly by her, tucked in thick coats. Every now and then, a couple would walk by cursing the moment they decided to go for a walk.

This November afternoon looked bleak, her favorite. Sadness, gray dreams, lost hopes.
Sometimes she took pictures of a still couple looking at the beach just to catch a breath.

The young artist loved beautiful places, she spend countless hours at the coast just looking at the sea. She wandered around with a warm smile, observing people's weird behaviors. She was left dreaming, but everything remained a dream.

As the walk was nearing its end, she was sitting quietly on some bench looking at the pictures she had taken. She noticed the expressions of the people that just a little while ago were moving near her. She watched their frozen and disappointed faces and tried to imagine what they were thinking and how their lives were. She had a whole script worked out with those people as inspiration. She took out pen and paper and wrote little exciting stories, making the lives of the protagonists more interesting. Making her own life more interesting.
and the greek version :)

"Click" ακούστηκε ξανά ο ήχος της φωτογραφικής της μηχανής. Ένας οικείος ήχος, που της έδινε χαρά. Προσπαθούσε να σταθεροποιήσει την μηχανή με ένα χέρι ενώ κρατούσε στο άλλο τον ζεστό καφέ της, τον οποίο απολάμβανε καθώς περπατούσε. Με κάθε φωτογραφία που τραβούσε, κρατούσε ένα μοναδικό κομμάτι ανάμνησης, κάτι που δεν θα χανόταν ποτέ. Να της θυμίζει την κάθε μέρα της ζωής της. Το τι ένιωθε, τι σκεφτόταν και τι ζούσε εκείνη την χρονική στιγμή που δεν θα είχε ποτέ την ευκαιρία να ξαναζήσει.

Φύσιξε αέρας, και τα μακριά μαλλιά της πέταξαν προς τα πίσω. "Αναζωογονητικό" σκέφτηκε. Τα μάτια της βούρκωσαν αποκτώντας μια ιδιαίτερη λάμψη. Συνέχιζε την βόλτα της μόνη στην παραλία της Θεσσαλονίκης, την πόλη που από μικρή εξερευνούσε. Ο ουρανός ήτα γκρίζος και ψυχρός. Κύματα σκάγαν στο τσιμέντο του πεζοδρομίου από τον αέρα και κάπου κάπου έβρεχαν κάποιον περαστικό, προκαλώντας του αγανάκτηση. Έβλεπε τους περαστικούς να περπατούν γοργά δίπλα της, μέσα σε χοντρά παλτά, κουκουλωμένοι. Κάθε τόσο περνούσε και ένα ζευγάρι, καταριώντας την μέρα και την ώρα που αποφάσισαν να βγούνε για βόλτα.

Το απόγευμα αυτό του Νοέμβρη έμοιαζε πολύ μουντό, το καλύτερο της. Θλίψη, γκρίζα όνειρα, χαμένες ελπίδες.

Καμιά φορά φωτογράφιζε κάποιο ζευγάρι που έμενε ακίνητο, κοιτώντας την παραλία, ίσα ίσα για να πάρουν μια ανάσα.

Η νεαρή καλλιτέχνης αγαπούσε τα όμορφα μέρη, περνούσε ώρες ατελείωτες στις παραλίες κοιτώντας την θάλασσα, σιγοτραγουδώντας στον εαυτό της. Κυκλοφορούσε ένα ζεστό χαμόγελο, παρακολουθώντας τις αλλόκοτες συμπεριφορές των ανθρώπων. Έμενε να ονειρεύεται, μα όλα έμεναν μονάχα όνειρα.

Όταν ο περίπατος έφτανε στο τέλος του, καθόταν ήσυχη σε κάποιο παγκάκι ρίχνοντας μια ματιά σε όσες φωτογραφίες είχε τραβήξει. Εστίαζε στις εκφράσεις των ατόμων που προ ολίγου κινούνταν κοντά της, έβλεπε τα παγωμένα και απογοητευμένα τους πρόσωπα και φανταζόταν τις σκέψεις του, τις ζωές τους. Έκανε ολόκληρα σενάρια παίρνοντας όλους αυτούς τους απλούς ανθρώπους για έμπνευση, έβγαζε χαρτί και στιλό, και με όρεξη καθόταν λίγη ώρα και έγραφε μικρές συναρπαστικές ιστορίες, δίνοντας λίγο ενδιαφέρον παραπάνω στις ζωές των πρωταγωνιστών, αλλά και στην δική της.



Να πιάνετε τις ευκαιρίες που περνούν από μπροστά σας, ευκαιρίες φαντασίας και ζωντάνιας. Για εμάς που ψάχνουμε συνέχεια τρόπο να εκφραστούμε.. :)
© 2014 - 2024 BlackRoseMew
Comments5
Join the community to add your comment. Already a deviant? Log In
EvilScarrlett's avatar
nice job with this!